ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ- ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ

Νάτσια Ελευθερία

Συναδέλφισσες και  συνάδελφοι, επικοινωνώ μαζί σας σε μια προσπάθεια  για ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τις διαδικασίες της αυτοαξιολόγησης σχολικής μονάδας. 

Γνωρίζοντας και κατανοώντας την αγωνία όλων, για τη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης προσωπικά θεωρώ οτι θα πρέπει να μείνουμε σταθεροί στην αγωνιστική στάση που έχουμε έως τώρα. Και εξηγώ τι εννοώ: πιστεύω οτι μόνο η  συλλογική και μαζική αντιμετώπιση του θέματος μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωση της αυτοαξιολόγησης η οποία όπως όλοι γνωρίζουμε αποσκοπεί στην διάλυση του Δημόσιου σχολείου. Βασική προϋπόθεση για να κερδίσουμε τη μάχη είναι να πάρουμε στα χέρια μας ο καθένας ξεχωριστά και με την προσωπική ευθύνη που του αναλογεί, αυτή την υπόθεση, και να στηρίζουμε τους εκπροσώπους μας, Δ.Συμβούλια. και ΔΟΕ, στον αγώνα που δίνουν.

Πολλοί θεωρούμε ότι η αντίδραση-απάντηση της ΔΟΕ σε όλη αυτή την υπόθεση έχει καθυστερήσει πολύ, με αποτέλεσμα οι διαδικασίες προετοιμασίας του υλικού της ΑΕΕ να έχουν ξεκινήσει σε πολλά σχολεία. Αλλά ακριβώς εδώ είναι συνάδελφοι που απαιτείται η δική μας εμπλοκή και επιλογή για το τί θα κάνουμε.

Και σας ρωτώ: Εμείς δεν είμαστε που υπογράψαμε και μαζεύτηκαν τόσες χιλιάδες υπογραφές κατά της αξιολόγησης; Ήρθε λοιπόν η ώρα να τις τιμήσουμε. 

Κάποια πρακτικά και σημαντικά σημεία στο παραπάνω πλαίσιο είναι τα εξής:

• επειδή έχει καταγγελθεί ότι ασκούνται πιέσεις για πραγματοποίηση του έργου των ομάδων σε χρόνο εκτός ωραρίου εργασίας (π.χ. σε χρόνο που οι εκπαιδευτικοί δε βρίσκονται στο σχολείο), υπενθυμίζουμε ότι σε καμία περίπτωση δεν προσφέρει κανείς εκπαιδευτικός έργο εκτός του ωραρίου εργασίας του. Κανένας δεν μπορεί και δε νομιμοποιείται να μας υποχρεώσει σε κάτι τέτοιο. Το εργασιακό μας ωράριο είναι κατοχυρωμένο με αγώνες και είναι αδιαπραγμάτευτο.

• εφόσον η συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων του νομού μας (μιλάμε για ένα ΔΣ από τα μέχρι στιγμής στοιχεία, με εθελοντική συμμετοχή) αρνήθηκε να στελεχώσει τις ομάδες εργασίας της ΑΕΕ, το επόμενο βήμα είναι να μπλοκάρουμε τη λειτουργία των ομάδων εργασίας.  Έχει ήδη κηρυχθεί (και βρίσκεται σε εξέλιξη) διαρκής στάση εργασίας για όλους τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, για όλο το χρονικό διάστημα ως το τέλος της σχολικής χρονιάς, όταν καλούνται σε συνεδρίαση της ομάδας εργασίας.  Οι εκπαιδευτικοί που έχουν οριστεί σε ομάδες εργασίας φροντίζουν να προγραμματίσουν τις συνεδριάσεις των ομάδων τους, σε συγκεκριμένες ημέρες και ώρες. Συνάδελφοι οι αγώνες δεν μπορεί να είναι χωρίς κόστος.

• το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., όπως έχει αποφασίσει και ανακοινώσει, πρόκειται να κοινοποιήσει, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, στους συναδέλφους κείμενο - απάντηση σχετικά με τη διαδικασία της Α.Ε.Ε. ώστε με συντεταγμένο τρόπο ο κλάδος να σταθεί απέναντι στις πιέσεις του Υπουργείου Παιδείας.

Με βάση τα παραπάνω θεωρώ ότι οι σύλλογοι διδασκόντων  δεν πρέπει να συμμετέχουν σε καμία διαδικασία που ορίζεται από το θεσμικό πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης. Όταν για παράδειγμα καλείται ο σύμβουλος για ενημέρωση σχετικά με την ΑΕΕ με την δικαιολογία από τους Διευθυντές ή τους συναδέλφους << να είμαστε προετοιμασμένοι, γιατί τελευταία στιγμή τί θα προλάβουμε να κάνουμε>> , νομίζω ότι όλοι το καταλαβαίνουμε οτι είμαστε ανακόλουθοι, επιπλέον με αυτό τον τρόπο απαξιώνουμε τον κλάδο μας. Πώς θα επιτύχουμε τη συσπείρωση λοιπόν; Με το να φυλάμε ο καθένας τα νώτα του; Θεωρώ οτι έτσι δρούμε κοντόφθαλμα, βλέποντας το δέντρο κι όχι το δάσος.   

Δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι, η καθολική αντίδραση των συλλόγων διδασκόντων, με την συλλογή των υπογραφών ενάντια στην αξιολόγηση και με τα αρνητικά πρακτικά, για τη μη συγκρότηση των ομάδων εργασίας για την ΑΕΕ, αποδεικνύει οτι δεν πρόκειται για αντίδραση μιας <<μικρής συντεχνίας>>, κατά τα λεγόμενα του υπουργού. 
Και είναι ακριβώς το μέγεθος αυτής της τεράστιας αντίστασης, αυτής της <<μικρής συντεχνίας>>, που υποχρέωσε το υπουργείο να αναβάλλει την έναρξη της ατομικής αξιολόγησης για τον Σεπτέμβριο, από τον Μάιο που είχε αρχικά σχεδιαστεί. Όπως επίσης υποχρέωσε το υπουργείο να καταφύγει στην τακτική του αυταρχισμού και του <<εντέλεσθε>>.  Εκεί είναι που βασίζεται πλέον. Δηλαδή τρομοκρατία. Από την άλλη μεριά όμως πρέπει κι εμείς να δούμε καθαρά το κέρδος μας και να πάρουμε δύναμη (ηθικό μεν και καθόλου ευκαταφρόνητο): που δεν είναι άλλο από το οτι αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά οτι ο υψηλός βαθμός ενότητας και ομοψυχίας είναι το μυστικό για τη νίκη.
Έχουμε λοιπόν κάθε λόγο να επιμείνουμε μαχητικά στην άρνηση της αυτοαξιολόγησης και της αξιολόγησης.


Εκφράζοντας πάντα την προσωπική μου άποψη κι όχι παράταξη ή το σύλλογο, θεωρώ οτι δεν πρέπει να παραδοθεί καμία έκθεση γενικής εκτίμησης γιατί έτσι νομιμοποιούνται οι διαδικασίες της αυτοαξιολόγησης. Καταθέτοντας ένα κείμενο γενικής εκτίμησης, παρόμοιο για όλες τις σχολικές μονάδες, δεν ακυρώνεται ουσιαστικά τίποτα στην πράξη, ίσα ίσα ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή της την επόμενη χρονιά με τα σχέδια δράσης που θα πρέπει να εκπονηθούν καθώς και τον προγραμματισμό, και φυσικά το ουσιαστικό είναι οτι έτσι προωθείται η ατομική αξιολόγηση.  
Το υπουργείο εφόσον θα έχει εξασφαλίσει τις εκθέσεις (αδιαφορώντας, όπως διαφαίνεται, για την ποιότητά τους κι εδώ  το υπουργείο δείχνει τις πραγματικές του προθέσεις) θα μπορεί να επικαλεστεί την αποδοχή και τη συναίνεση των εκπαιδευτικών για να προχωρήσει τις διαδικασίες της ατομικής αξιολόγησης, δεδομένου οτι θα <<έχουν μπεί>> στη διαδικασία. Πρώτα πρώτα θα δικαιολογηθεί η συνέχεια της χρηματοδότησης του προγράμματος από το ΕΣΠΑ. Αντίθετα αν μπλοκάρουν οι διαδικασίες της αυτοαξιολόγησης, θα δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα και στην ατομική αξιολόγηση.

Αυτό θεωρώ ότι θα ήταν η σωστή τακτική. Εκτιμώντας όμως τα δεδομένα, αν θα μπορούσε ή όχι να επιτευχθεί αυτό την παρούσα στιγμή και με όσα έχουν προηγηθεί (υποχρεωτικότητα της διαδικασίας, κλίμα φόβου), πιστεύω οτι ο προσανατολισμός μας θα πρέπει να είναι η συμπόρευση όλων με την τακτική του συνδικάτου. 

Πρέπει λοιπόν πρώτα πρώτα να ξεπεράσουμε το φόβο μας, να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας και να περιφρουρήσουμε την ενότητά μας.