Ήρθε η ώρα του τζάμπα μάγκα…
Χρόνια ολόκληρα ήταν κρυμμένος
στο λαγούμι του, σερνόταν και έγλειφε προκειμένου να αποκτήσει το «ευ ζην». Πειθαρχημένος
και υπάκουος δεν δημιουργούσε κανένα
πρόβλημα στο σύστημα. Τις περισσότερες φορές μάλιστα αποτελούσε γρανάζι του.
Χτυπούσε πλάτες, έκλεινε το μάτι, επικροτούσε και επιδοκίμαζε.
Τώρα όμως ήρθε η ώρα του. Θα
βάλει τα πράγματα στη θέση τους, θα δαγκώσει το χέρι που φιλούσε, θα
αγανακτήσει, θα επαναστατήσει, θα εξεγερθεί… Πάντα όμως εκ του ασφαλούς, πάντα
χωρίς κόστος! Πάντα στα λόγια!
Ο τζάμπα μάγκας θέλει αγώνες
διάρκειας, όταν οι αγώνες είναι μικρότεροι. Ο τζάμπα μάγκας όμως δεν μπορεί να
συμμετέχει σε απεργία διάρκειας όταν αυτή εξαγγελθεί γιατί έχει οικονομικά
προβλήματα…
Ο τζάμπα μάγκας κατηγορεί τους
πάντες για τα πάντα, μπορεί όμως να κάνει ο ίδιος χειρότερα, γιατί νιώθει ο
Μεσσίας του σήμερα αλλά και του αύριο! Ο τζάμπα μάγκας δεν απολογείται σε
κανέναν και για τίποτα… Έχει το ακαταλόγιστο.
Ο τζάμπα μάγκας μπήκε
ξαφνικά και με θόρυβο στην πραγματικότητα που δημιούργησαν άλλοι με τους αγώνες
τους, θα φύγει όμως αθόρυβα για να ξαναβολευτεί στη λίγδα του μόλις οι άνεμοι
πάψουν να είναι ευνοϊκοί.
Άγνωστος συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου