Τα λόγια να γίνουν πράξεις και σχεδιασμός…

“Το σύγχρονο  σχολείο χτίζεται με θεμέλια στο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό. ………. Εμείς σήμερα στρέφουμε το ενδιαφέρον μας στην πραγματική μαθητική ζωή, όπως αυτή ξεκινά από το Νηπιαγωγείο και συνεχίζεται στο Δημοτικό.”

Με αυτές τις δηλώσεις έδωσε το Υπουργείο Παιδείας το στίγμα των «δομικών αλλαγών», που στοχεύει να δρομολογηθούν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση μετά από διαβούλευση.

Παρακολουθώντας τις διεργασίες της διαβούλευσης αυτής, διαπιστώνουμε ότι η βαρύτητα στην Προσχολική εκπαίδευση μένει απλά μια ακόμη βαρύγδουπη δήλωση. Η επαναφορά δε της εισαγωγής της ειδικότητας των γυμναστών στο νηπιαγωγείο, αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη της ανεύθυνης και πρόχειρης πολιτικής, με απουσία ουσιαστικού σχεδιασμού και οράματος για την εκπαίδευση.

Αποσπασματικές, αδοκίμαστες και τελικά επικίνδυνες ενέργειες, επιβεβαιώνουν την πολιτική μπαλώματος, που ακολουθεί το Υπουργείο εδώ και χρόνια.

Η ομάδα Νηπιαγωγών « Δικαίωμα στην Εκπαίδευση» σε πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε στη Χαλκίδα, ανέδειξε τα σοβαρά προβλήματα της προσχολικής εκπαίδευσης, με εισηγήσεις και παρεμβάσεις με συνδικαλιστικό και επιστημονικό περιεχόμενο.

Η εισήγηση της κ. Γουργιώτη, η οποία επικεντρώθηκε στη φιλοσοφία του προγράμματος του Νηπιαγωγείου και στα ιδιαίτερα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά των παιδιών αυτής της ηλικίας τεκμηριώνει και επιστημονικά τις θέσεις μας.

• Υπερασπιζόμαστε το θεσμό του ολοήμερου Νηπιαγωγείου και διεκδικούμε τον διορισμό νηπιαγωγών, ώστε να λειτουργούν όλα τα ολοήμερα νηπιαγωγεία, με κανονικό ωράριο χωρίς πρόωρες αποχωρήσεις και μεικτά τμήματα.
• Καμία ειδικότητα δεν έχει θέση στο πρόγραμμα του ολοήμερου, που έχει συνέχεια και δεν κατακερματίζεται σε γνωστικά αντικείμενα διακριτά μεταξύ τους.

Παρεμβαίνουμε και συμμετέχουμε με θέσεις και προτάσεις…

Συμπεριλαμβανόμαστε σ΄  αυτούς που θα αποφασίσουν για εμάς…

Ακολουθεί η τοποθέτηση της κ. Γουργιώτη Επίκουρης Καθηγήτριας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου της Κρήτης

«Σύμφωνα με τον νόμο 2525/1997, άρθρο 3, σκοπός του ολοήμερου νηπιαγωγείου είναι η αναβάθμιση της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης και η ολοκληρωμένη προετοιμασία των νηπίων για το δημοτικό σχολείο, η ενίσχυση του ρόλου της κρατικής μέριμνας, με στόχο τη μείωση των μορφωτικών και κοινωνικών διακρίσεων, καθώς και η εξυπηρέτηση των εργαζόμενων γονέων.

Οι στόχοι αυτοί μπορούν να επιτευχθούν μέσα από τη δημιουργία ενός πλούσιου μαθησιακού περιβάλλοντος, δυναμικού και ευμετάβλητου, που καλείται να ενθαρρύνει το παιχνίδι, τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του παιδιού, το σχεδιασμό κατάλληλων προγραμμάτων, τη δημιουργία αμοιβαίων σχέσεων με την οικογένεια, την ανάπτυξη ουσιαστικής διαπροσωπικής επικοινωνίας μεταξύ των παιδιών και την αποδοχή της ετερότητας μέσα από τη βαθύτερη γνωριμία της κουλτούρας του άλλου, τη βελτίωση της επίδοσης των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, την αξιολόγηση της ανάπτυξης και της μάθησης κάθε παιδιού και τη διευκόλυνση τη μετάβασης στο δημοτικό σχολείο.

Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα αποδίδονται στη δυνατότητα που παρέχει το ωράριο του ολοήμερου νηπιαγωγείου, με την προϋπόθεση της κοινής αντίληψης και συμφωνίας μεταξύ των δύο νηπιαγωγών που προσφέρουν διδακτικό έργο μέσα σε αυτό το ωράριο. Έτσι θα διασφαλίζεται η συνέχεια στη μάθηση και την ανάπτυξη των παιδιών που αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά ενός εκπαιδευτικού συστήματος. Η πρόοδος περιγράφει το προσωπικό μαθησιακό ταξίδι ενός παιδιού, τους τρόπους με τους οποίους κατακτά, χρησιμοποιεί και αναπτύσσει τις γνώσεις, δεξιότητες και αντιλήψεις του, προκειμένου να απαντήσει στις ολοένα και αυξανόμενες μαθησιακές προκλήσεις. Η συνέχεια σχετίζεται με τους τρόπους που το εκπαιδευτικό σύστημα δομεί και παρέχει τις μαθησιακές εμπειρίες προς το μαθητή και αφορά τη συνέχεια στη φύση και το είδος των μαθησιακών εμπειριών, στους στόχους, τις αξίες και προσδοκίες, στη μεθοδολογία προώθησης της γνώσης, στην ποιότητα των αλληλεπιδράσεων εκπαιδευτικού-μαθητή και στην εκτίμηση της εξέλιξης και της προόδου του μαθητή.

Κατά συνέπεια, το ολοήμερο νηπιαγωγείο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σημαίνει απλά χρονική επιμήκυνση του κλασικού, έμφαση στην ακαδημαϊκή διδασκαλία και μετατροπή του χώρου του νηπιαγωγείου σε αίθουσα δημοτικού σχολείου. Το νηπιαγωγείο είναι μια μοναδική χρονική περίοδος στη ζωή κάθε παιδιού, με το δικό του πρόγραμμα, στόχους και πρακτικές και είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζεται με ξεχωριστό τρόπο. Αυτό που προέχει στο ολοήμερο νηπιαγωγείο δεν είναι μόνο η οργάνωση του προγράμματος, αλλά η αλλαγή εκπαιδευτικής νοοτροπίας και παιδαγωγικής αντίληψης με κατάλληλο παιδαγωγικό πνεύμα και διδακτική μεθοδολογία, ώστε να μη σχολειοποιείται ο παραπάνω χρόνος του παιδιού. Η διεύρυνση του ωραρίου δηλαδή θα πρέπει να είναι ποιοτική κι όχι ποσοτική, με έμφαση στη διαδικασία κι όχι στο αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να προστίθενται στο πρόγραμμα νέες δραστηριότητες και επιπλέον γνωστικά αντικείμενα διακριτά μεταξύ τους, αλλά να δίνεται στα παιδιά ο χρόνος να εμπλέκονται και να συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες, στον προγραμματισμό και την οργάνωση των καταστάσεων ώστε να ανακαλύπτουν τα ίδια τη γνώση. Σε ένα τέτοιο πρόγραμμα τα παιδιά μαθαίνουν ευχάριστα και με πιο ξεκούραστο τρόπο και το πρόγραμμα έχει μεγαλύτερη συνοχή καθώς υπάρχει η δυνατότητα να υλοποιηθούν δραστηριότητες πιο ολοκληρωμένα και αποτελεσματικά.

Οι νηπιαγωγοί από την πλευρά τους έχουν το χρόνο να εμβαθύνουν περισσότερο, να ολοκληρώνουν τις δραστηριότητες που έχουν σχεδιάσει με άνεση, να εκτιμούν την επιτυχία των σχεδιασμών τους, να παρατηρούν καλύτερα τους μαθητές, να αποφασίζουν για μελλοντικούς σχεδιασμούς. Ο πρόσθετος χρόνος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα τους προσφέρει την ευκαιρία να ανταποκρίνονται περισσότερο αποτελεσματικά στις απαιτήσεις των σύγχρονων προγραμμάτων για την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση.

Η ποιότητα σε ένα πρόγραμμα νηπιαγωγείου ποικίλει ανάλογα με την ποιότητα των ίδιων των εκπαιδευτικών και των στόχων που αυτοί θέτουν για τα παιδιά. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας του προγράμματος στηρίζεται στη συνεργασία των νηπιαγωγών, στη γνωριμία και στην ανάπτυξη σχέσης εμπιστοσύνης, στην ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών, στην επίλυση προσωπικών συγκρούσεων, στη λήψη από κοινού αποφάσεων, στον επιμερισμό των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων, στην αμοιβαία υποστήριξη, στην ενιαία γραμμή δράσης τους, στη συνέχεια και τη συνάφεια του προγράμματος, ώστε να έχει ενδιαφέρον και νόημα για τα παιδιά.

Είναι ανάγκη να κατανοηθεί ότι δεν υπάρχουν δύο σχολεία, ένα πρωινό και ένα απογευματινό όπου παρεμβάλλονται διάφοροι εκπαιδευτικοί (νηπιαγωγοί ή άλλες ειδικότητες), αλλά ένα πρόγραμμα ενιαίο, με κοινούς σκοπούς και στόχους, με προσωπικό εκπαιδευμένο και υψηλά καταρτισμένο στην προσχολική παιδαγωγική. Ολοήμερο νηπιαγωγείο δεν σημαίνει περισσότερο σχολείο, αλλά ένα ποιοτικό σχολείο. Ο χρόνος επηρεάζει σίγουρα το σχεδιασμό και την εκπλήρωση των στόχων ενός προγράμματος. Ωστόσο η κατεύθυνση για την παροχή όσο το δυνατόν περισσότερου εποικοδομητικού χρόνου για τα παιδιά, κι όχι η διάρκεια αυτή καθαυτή, προσφέρουν την ποιότητα σ’ ένα πρόγραμμα.

Στο νηπιαγωγείο μόνο οι νηπιαγωγοί είναι εκείνοι που γνωρίζουν τον τρόπο που αναπτύσσονται τα παιδιά, κατανοούν τις ατομικές δυνατότητες, ανάγκες και ενδιαφέροντά τους, λαμβάνουν υπόψη το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο στο οποίο ζουν και αναπτύσσονται, αλληλεπιδρούν μαζί τους και προσφέρουν στα παιδιά ευκαιρίες να συμμετέχουν ενεργά συνδέοντας αυτά που μαθαίνουν στο σχολείο με την καθημερινή τους ζωή. Μόνο σε αυτούς μπορούμε να εμπιστευτούμε τα παιδιά μας.»

Ομάδα Νηπιαγωγών