Σχετικά με τη συγχώνευση του Παιδαγωγικό
Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Πάτρας με το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του
Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδας και τη μετονομασία του σε Τμήμα Επιστημών της
Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Εργασίας, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις και
να μοιραστώ μαζί σας κάποιες γνώσεις που όλοι οι εκπαιδευτικοί κατέχουν και με
αυτές πορεύονται, αλλά οι πολιτικοί δυστυχώς δεν σέβονται. Αρκεί κάποιος να
ανατρέξει στα συγγράμματα καταξιωμένων ακαδημαϊκών δασκάλων καθώς και στη
σχετική νομοθεσία ώστε να καταδειχθεί ο λανθασμένος προσανατολισμός αυτής της
ενέργειας.
«Για την Παιδαγωγική Επιστήμη, η αγωγή
και η μάθηση αποτελούν βασικές έννοιες, διότι προσδιορίζουν το γνωστικό της
πεδίο ∙ η μόρφωση αποτελεί το αποτέλεσμά τους, η διδασκαλία το μέσω για
την εκπλήρωσή τους και η εκπαίδευση αποτελεί τη συστηματική και οργανωμένη
προσπάθεια για αγωγή και μάθηση.» (Πυργιωτάκης, 1999). Επομένως, όσον
αφορά την εκπαίδευση αναδεικνύεται, η σύνθετη, πολύπλοκη, απαιτητική και
δύσκολη φύση της (Κωνσταντίνου, 2018).
Για το λόγο αυτό, οι εκπαιδευτικοί, οι
οποίοι επιτελώντας το έργο τους στα σχολεία και αποτελώντας τους βασικούς
συντελεστές στην εκπαιδευτική διαδικασία, είναι απαραίτητο να εφοδιάζονται με
άρτια επιστημονική, παιδαγωγική και διδακτική συγκρότηση, η οποία παρέχεται από
τα Πανεπιστημιακά Τμήματα. Ανάλογα με τον θεσμό και την εκπαιδευτική βαθμίδα
όπου υπηρετεί ο κάθε εκπαιδευτικός διαμορφώνεται και το περιεχόμενο των σπουδών
του κατά την βασική του εκπαίδευση, δηλαδή τις προπτυχιακές σπουδές. Ουσιαστικά
επιτελείται επαγγελματική ειδίκευση των παιδαγωγών - εκπαιδευτικών, ώστε
να μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους ανάλογα με τον θεσμό και την
εκπαιδευτική βαθμίδα όπου καλούνται να υπηρετήσουν (Κωνσταντίνου, 2018).
Τα παραπάνω είναι θεσμοθετημένα και
κατοχυρωμένα σε διεθνές επίπεδο, ενώ είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι
πηγάζουν πρώτα από όλα, από τη σχετική νομοθεσία, επομένως δεν επιδέχονται
ανατροπών, ή προχειροτήτων, οι οποίες οδηγούν σε επιστημονικές και
επαγγελματικές αναστατώσεις και ανισορροπίες (Κωνσταντίνου, 2018; ΠΔ
24/1991; Νόμος υπ’ αριθμ. 1566/1985). Επιπλέον με αυτό τον τρόπο
επέρχεται η υποβάθμιση αν όχι ακύρωση των προγραμμάτων σπουδών των
πανεπιστημίων και των θεσμικά και επιστημονικά κατοχυρωμένων επαγγελματικών
δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, με κατάληξη την απαξίωση και ποιοτική υποβάθμιση
των θεσμών της εκπαίδευσης. Αντίστοιχα, υποβάθμιση θα υπάρξει και για τους
κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι θα υπολείπονται ανάλογης επιστημονικής
κατάρτισης, σε σχέση με συναδέλφους τους απόφοιτους των άλλων αντίστοιχων
τμημάτων.
Ενέργειες όπως και η
συγκεκριμένη συγχώνευση δεν πληρούν κανένα επιστημονικό κριτήριο, διότι δεν
νοείται συνεκπαίδευση εκπαιδευτικών και κοινωνικών λειτουργών, ενώ ερωτηματικά
τίθενται για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Εντύπωση προκαλεί το
γεγονός ότι οι φοιτητές/τριες θα έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν κατεύθυνση εντός του
Τμήματος, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Σπουδών και τον Κανονισμό του Τμήματος που
συντάσσεται, τη στιγμή που συντελούνται διαδικασίες σε άλλα τμήματα στην
αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση και αναφέρω χαρακτηριστικά τα τμήματα ΦΠΨ, τα οποία
ακριβώς για να έχουν ξεκάθαρα χαρακτηριστικά ακολουθούν αυτόνομη πορεία. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των
ενεργειών και ο μεγάλος κίνδυνος που απειλεί το δημόσιο σχολείο είναι η
αλλοίωση της ποιότητάς του και η υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των
παιδιών, διότι το καλό του Δημόσιου Σχολείου έχει απόλυτη σχέση με την
επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού. Είναι ανιστόρητο και επικίνδυνο να
γίνονται τέτοιου είδους επιλογές και «εκπτώσεις» στην εκπαίδευση ενός λαού και
μάλιστα σε μια περίοδο όπου το Δημόσιο Σχολείο είναι απαραίτητο όσο ποτέ
άλλοτε για τους νέους και την κοινωνία.
Με βάση τα όσα αναφέρθηκαν
γίνεται σαφές ότι οι επιπτώσεις της συγκεκριμένης ενέργειας είναι αρνητικές
τόσο σε ακαδημαϊκό όσο και σε εκπαιδευτικό επίπεδο, ενώ η καταγγελία της
πολιτικής αυτής απόφασης αλλά και της επιλογής του Π.Τ.Δ.Ε.Π. πρέπει να είναι
καθολική από όλους τους εμπλεκόμενους, ώστε να αποσυρθεί αυτή η απόφαση
για τη συγχώνευση του Π.Τ.Δ.Ε.Π. και του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας.
Νάτσια
Ελευθερία
Πηγές-ενδεικτική βιβλιογραφία:
Κωνσταντίνου,
Χ. (2015). Το καλό σχολείο, ο ικανός εκπαιδευτικός και η κατάλληλη αγωγή ως
παιδαγωγική θεωρία και πράξη. Gutenberg. Αθήνα.
Κωνσταντίνου,
Χ. (2018). Η Αποστολή του Σχολείου σε σχέση με τον Εκπαιδευτικό και τους
Διακριτούς Ρόλους των Βαθμίδων εκπαίδευσης. Δείκτες Εκπαίδευσης, τ.
20, 13-20.
Πυργιωτάκης,
Ι. (1999). Εισαγωγή στην Παιδαγωγική Επιστήμη. Ελληνικά Γράμματα. Αθήνα.
Κώδικας
Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ.
Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Διοικητική Μεταρρύθμιση και
Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, Γενική Διεύθυνση Οικονομικών και Διοικητικών
Υπηρεσιών, Διεύθυνση Προμηθειών, Υποδομών και Διαχείρισης Υλικού. Τμήμα
Διαρκούς Κώδικα Νομοθεσίας «ΡΑΠΤΑΡΧΗΣ». Αθήνα: 16/7/2015. www.minadmin.gov.gr/wp.../20150721_kodikas_katastasis_dimosion_ypallilon.doc
Νόμος υπ’
αριθμ. 1566/1985, άρθρο 12 (ΦΕΚ 167/Τ.α’/1985) Δομή και λειτουργία της
πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις.
Ν.3848/2010,
(ΦΕΚ 71/19-5-2010, τ.Α.) Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού,
καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές
διατάξεις.
ΠΔ 24/1991 (ΦΕΚ
9/τ. Α΄/4-2- 1991), Παράταση της προθεσμίας του άρθρου 1 παρ. 1 του Π.Δ.
345/1990, Παύση λειτουργίας Παιδ. Ακαδημιών και Σχολών Νηπιαγωγών και ρύθμιση
σπουδαστικών και άλλων θεμάτων (ΦΕΚ 137 Α).
Ηλεκτρονικές
πηγές:
Επαγγελματικές
Δυνατότητες Απόφοιτοι Τμήματος Νηπιαγωγών
