23 Φεβρουαρίου 2016

Ανοίγουμε τον Εθνικό διάλογο για την Παιδεία με θέσεις!

6ο θέμα διαλόγου: Διαπολιτισμική εκπαίδευση

           

                Η Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 εξ’ αιτίας των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή του βαλκανικού χώρου, της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, καθώς και των πολιτικών ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης έγινε χώρα εισροής χιλιάδων μεταναστών γεγονός που είχε ως συνέπεια από χώρα εξαγωγής μεταναστών να γίνει χώρα υποδοχής.

                Μπροστά στη νέα πραγματικότητα που δημιούργησε η αυξανόμενη δυναμική του φαινομένου της μετανάστευσης στο χώρο της εκπαίδευσης, το Υπουργείο Παιδείας από το 1996 και στο εξής προχώρησε στην κατοχύρωση και ανάπτυξη της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης με βάση σχετικούς νόμους και υπουργικές αποφάσεις.

Το πλαίσιο για την εκπαιδευτική πολιτική της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης αποτελεί ο Νόμος 2413/96 με βάση τον οποίον ιδρύθηκαν 26 σχολεία διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και προσδιορίστηκε ο σκοπός και το περιεχόμενο της λειτουργίας τους. Ο νόμος αυτός όμως στην πραγματικότητα έμεινε ανενεργός γι’ αυτό ακριβώς τα σχολεία αυτά αφέθηκαν στην τύχη τους.

Ταυτόχρονα, όλη αυτήν την περίοδο, θεσμοθετήθηκαν οι τάξεις υποδοχής, τα φροντιστηριακά τμήματα και εφαρμόστηκαν ποικίλα προγράμματα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης πιλοτικού χαρακτήρα με κονδύλια του Β΄ και Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και φορείς υλοποίησης τα Πανεπιστήμια Αθηνών και Ιωαννίνων. Οι δράσεις των παραπάνω  προγραμμάτων είχαν παρεμβατικό χαρακτήρα και πρακτικό προσανατολισμό και αφορούσαν την παραγωγή ειδικού εκπαιδευτικού υλικού, την επιμόρφωση δασκάλων και την τοποθέτηση στα σχολεία μας δίγλωσσων ωρομίσθιων εκπαιδευτικών.

Τα προγράμματα αυτά όμως δεν είχαν συνέχεια αλλά και η πολιτική του Υπουργείου Παιδείας στα θέματα της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης κινήθηκε σε αποσπασματικό επίπεδο και συχνά αντιφατικό και ανακόλουθο με αποτέλεσμα οι αρχικές προσδοκίες για την ποιοτική ανάπτυξη της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στη χώρα μας να μην ευοδωθούν και τα προβλήματα στο χώρο αυτό να ενταθούν.

Οφείλουμε πάντως να παραδεχτούμε ότι η διαπολιτισμική εκπαίδευση που γεννήθηκε από την ανάγκη εξεύρεσης λύσης στα πολλά εκπαιδευτικά προβλήματα και γενικότερα στα προβλήματα κοινωνικοποίησης των παιδιών των μετακινούμενων πληθυσμών, που στην συντριπτική πλειοψηφία τους προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, δεν πρέπει να εξαντλείται σε συγκεκριμένα θεσμικά εκπαιδευτικά μέτρα, αλλά πρέπει να διαπερνά όλη τη σχολική ζωή. Γι’ αυτό το λόγο είναι αναγκαίες οι θεσμικές αλλαγές στο περιεχόμενο της λειτουργίας του σχολείου έτσι ώστε να προκύπτουν πολιτισμικές συνθέσεις που να δίνουν τη δυνατότητα στο μαθητή να ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

Συμπεράσματα-Προτάσεις

Για να ανταποκριθούν τα διαπολιτισμικά σχολεία στον πολυεπίπεδο ρόλο τους απαιτούνται μια σειρά μέτρα όπως:

·         Άμεση ενεργοποίηση του νόμου για την διαπολιτισμική εκπαίδευση που αφορούν στην εφαρμογή ειδικών αναλυτικών προγραμμάτων, την προσθήκη εναλλακτικών μαθημάτων και τον μικρό αριθμό μαθητών ανά τμήμα.

·         Λειτουργία ειδικών επιμορφωτικών προγραμμάτων για θέματα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Η διαμόρφωση θετικών στάσεων στους εκπαιδευτικούς προϋποθέτει και την κατάλληλη ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και επιμόρφωσή τους σε άλλες κουλτούρες και άλλους τρόπους ζωής.

·         Σύνδεση του σχολείου με επιστημονικό φορέα για συμβουλευτική καθοδήγηση. Ορισμός ενός Σχολικού Συμβούλου με εμπειρία σε θέματα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης ανά Περιφέρεια Εκπαίδευσης για το συντονισμό και την καθοδήγηση του εκπαιδευτικού έργου.

·         Απαραίτητη η ψυχοκοινωνική στήριξη των μαθητών και των οικογενειών τους. Τοποθέτηση συνεργατών που θα συνδέουν την οικογένεια με το σχολείο και θα μεσολαβούν για την επίλυση προβλημάτων που προκύπτουν.

·         Τοποθέτηση δίγλωσσων εκπαιδευτικών.

·         Διάχυση της πολυπολιτισμικότητας μέσα από τα κείμενα της λογοτεχνικής ανθολογίας, της μουσικής της αισθητικής αγωγής, του παραμυθιού. Δυνατότητα εναλλακτικής διδασκαλίας τους στο σχολικό πρόγραμμα.

·         Επιλογή βιβλίων και παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και θα έχουν αφετηρία το μορφωτικό κεφάλαιο των μαθητών.

·         Δημιουργία κέντρου πληροφόρησης με τη μορφή εξειδικευμένων βιβλιοθηκών για μαθητές και εκπαιδευτικούς, καθώς και τη δημιουργία ιστοσελίδων για άντληση πληροφοριών.

·         Εφαρμογή καινοτόμων δραστηριοτήτων μέσα από τις περιοχές των προγραμμάτων αγωγής υγείας, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και των δράσεων των ευρωπαϊκών προγραμμάτων Erasmus+.

·          Συνεργασία με υπηρεσίες υγείας, κοινωνικές υπηρεσίες και κοινωνικούς λειτουργούς.

·         Συνεργασία με την επόμενη βαθμίδα εκπαίδευσης στην οποία προωθούνται οι μαθητές για παρακολούθηση της φοίτησής τους.

·         Τοποθέτηση ειδικών συνεργατών που θα συνδέουν την οικογένεια με το σχολείο και θα παρέχουν κάθε μορφής υποστήριξη (ψυχοκοινωνική, μεταφραστική, επικοινωνιακή κλπ)

·         Να δοθούν κίνητρα για τη συνεχή συνεργασία των διαπολιτισμικών σχολείων με τα παιδαγωγικά τμήματα των Πανεπιστημίων, πάνω σε εξειδικευμένα προγράμματα του τομέα της διαπολιτισμικής αγωγής.

·         Συνεργασία των σχολείων σε τακτικό επίπεδο μέσα από πανελλαδικές συναντήσεις για ανατροφοδότηση και ανταλλαγή εμπειριών.

·         Οργάνωση επιμορφωτικών σεμιναρίων που θα απευθύνονται σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς για να τονιστεί η δυνατότητα συνύπαρξης ατόμων με διαφορετικά πολιτικά χαρακτηριστικά.

Ανάλογες παρεμβάσεις απαιτούνται και σε σχολικές μονάδες στις οποίες φοιτά υψηλό ποσοστό αλλοδαπών μαθητών προκειμένου να γίνει πιο αποτελεσματική η ενσωμάτωση αυτών των μαθητών στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι της χώρας μας. Επίσης είναι απαραίτητη η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση θεμάτων που συνδέονται με τον τρόπο λειτουργίας των τάξεων υποδοχής και των φροντιστηριακών τμημάτων.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

31 Ιανουαρίου 2016

Ανοίγουμε τον Εθνικό διάλογο για την Παιδεία με θέσεις!

4ο θέμα διαλόγου: Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών

       Η πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας να δρομολογήσει διαδικασία Εθνικού Διαλόγου για τα θέματα της Εκπαίδευσης αναθέτοντας τη σχετική διαδικασία αποκλειστικά σε επιστημονικές ομάδες κάτω από τον μανδύα της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου καθώς επίσης και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, είχε ως παράπλευρη απώλεια το γεγονός να  μην αποτελέσουν ειδικό αντικείμενο συζήτησης τα θέματα της επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο των ειδικών εκδηλώσεων που έχει προγραμματίσει η παραπάνω Επιτροπή για το επόμενο χρονικό διάστημα.

       Αυτό οφείλεται άραγε σε σκοπιμότητα, υποτίμηση, άγνοια; Ή μήπως σε αδυναμία και σε προσπάθεια αποφυγής να αντιμετωπιστούν και να αναδειχτούν τα ουσιαστικά προβλήματα της Εκπαίδευσης;

       Η Δημοκρατική Συνεργασία εδώ και αρκετά χρόνια, αναφορικά με τα θέματα της επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης έχει επεξεργαστεί και προτείνει θέσεις και προτάσεις που όχι μόνο επιχειρούν να προσεγγίσουν τα θέματα αυτά με κριτικό τρόπο σε ότι αφορά τη διαχρονική τους διαχείριση αλλά και να συμβάλλουν με θετικό τρόπο ώστε να ικανοποιούν τις ποικίλες μορφωτικές και επιστημονικές ανάγκες των εκπαιδευτικών.

       Η επιμορφωτική πολιτική όπως αναπτύχτηκε και διαμορφώθηκε την τελευταία εικοσαετία εκτιμούμε ότι υπήρξε πενιχρή ως προς την χρηματοδότηση, επιφανειακή, αποσπασματική, ασυνεχής, γραφειοκρατική, ομοιόμορφη και τυποποιημένη, ενταγμένη σε ένα οργανωτικό σχεδιασμό εξυπηρέτησης της διοικητικής ιεραρχίας, συνολικά ευκαιριακή με στόχο να υπηρετεί συγκεκριμένες κατευθύνσεις.

       Ο τρόπος διαμόρφωσης και το περιεχόμενο αυτής της επιμορφωτικής πολιτικής έχει οριστικά κλείσει τον κύκλο της. Απαιτούνται μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις και μέτρα συνολικής αλλαγής της φυσιογνωμίας και του χαρακτήρα της επιμορφωτικής πολιτικής έτσι ώστε άμεσα να προκύψουν και τα ανάλογα αποτελέσματα.

Βασικές αρχές και στόχοι μιας νέας επιμορφωτικής πολιτικής

Η επιμόρφωση:

·         είναι αναπόσπαστο ουσιαστικό μέρος του επαγγελματικού έργου του εκπαιδευτικού

·         δεν είναι στατική και ομοιόμορφη, αλλά δυναμική, πολύμορφη, πολυποίκιλη για να προσαρμόζεται στις εκάστοτε ανάγκες

·         πρέπει να ξεκινάει από το Σχολείο, να εξυπηρετεί το Σχολείο και τους λειτουργούς του και να επιστρέφει σε αυτό με σκοπό να γίνει καλύτερο

·         ο απώτερος σκοπός της  έχει ως κατεύθυνση το μετασχηματισμό του σχολείου

·         αποτελεί δικαίωμα του εκπαιδευτικού και όχι παραχώρηση της πολιτείας

·         δεν πρέπει να εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα και να αφορά λίγους και προνομιούχους και κυρίως να μην μετατρέπεται σε αντικείμενο εμπορευματοποίησης

·         είναι μια συνεχής διαδικασία η οποία παρακολουθεί τον εκπαιδευτικό σε όλη τη σταδιοδρομία του και δεν ταυτίζεται απλώς με την κάλυψη ενδεχόμενων κενών στη βασική εκπαίδευσή του

·         πρέπει να απαντά στις εσωτερικές διεργασίες και προβληματισμούς του κάθε εκπαιδευτικού, στις ανάγκες του για περαιτέρω εξέλιξη, έρευνα και αναζήτηση στην επαγγελματική, κοινωνική και προσωπική του ζωή

Ειδικότερες προτάσεις

·         Αναβάθμιση και ποιοτική οργάνωση επιμορφωτικών θεσμών όπως τα ΠΕΚ που να διαθέτουν οικονομική αυτοτέλεια, αυτοδυναμία και ευελιξία, με εξακτίνωση στις έδρες κάθε Νομού ή Εκπαιδευτικής Περιφέρειας

·         Δυνατότητα υλοποίησης επιμορφωτικών προγραμμάτων σε επίπεδο σχολικής μονάδας και διαμόρφωση πλαισίου και κινήτρων για την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων

·         Ειδική χρηματοδότηση σχολικών μονάδων για την κάλυψη αναγκών ενδοσχολικής επιμόρφωσης

·         Θεσμοθέτηση περιοδικής επιμόρφωσης η οποία να γίνεται τρεις φορές κατά τη διάρκεια της συνολικής επαγγελματικής σταδιοδρομίας του εκπαιδευτικού με απαλλαγή από τα διδακτικά του καθήκοντα. Η χρονική της διάρκεια είναι δυνατόν να καθορίζεται και να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες οικονομικές και εκπαιδευτικές συνθήκες (τετράμηνη, εξάμηνη, ετήσια κλπ.)

·         Οργάνωση επιμορφωτικών προγραμμάτων με εξειδικευμένο χαρακτήρα, με την επιστημονική ευθύνη υλοποίησης από τα Παιδαγωγικά Τμήματα και τις Παιδαγωγικές Σχολές των Α.Ε.Ι. 

·         Επιμορφωτικές δυνατότητες που να καλύπτουν το σύνολο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις. Ενεργοποίηση στην κατεύθυνση αυτή των Σχολών της βασικής εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, όπως τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών, ΤΕΕΦΑ, Θεατρικής Αγωγής, Πληροφορικής, Καλών Τεχνών, Ξενόγλωσσων Τμημάτων (με δυνατότητα υλοποίησης προγραμμάτων σύγχρονης και ασύγχρονης καθώς και εξ’ αποστάσεως προγράμματα εκπαίδευσης)

·         Εισαγωγική Επιμόρφωση νεοδιόριστων εκπαιδευτικών που να επιδιώκει τον προσανατολισμό τους στην σχολική πράξη και πραγματικότητα, στην οργάνωση σχολικής ζωής, στη λειτουργία του σχολείου και των παραγόντων που το συλλειτουργούν. Τα προγράμματα εισαγωγικής επιμόρφωσης θα αρχίζουν και θα ολοκληρώνονται κατά το πρώτο έτος του διορισμού τους και θα περιλαμβάνουν τρεις φάσεις: στην αρχή του σχολικού έτους με εισαγωγικές κατευθύνσεις, στο μέσον της σχολικής χρονιάς με ανατροφοδότηση και στη λήξη του σχολικού έτους όπου θα κατατίθενται για ανάλυση και προβληματισμό οι εμπειρίες που αποκτήθηκαν.

·         Υλοποίηση ειδικών επιμορφωτικών προγραμμάτων για την κάλυψη των επιμορφωτικών αναγκών των εκπαιδευτικών που αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης, όχι μόνο κατά την έναρξη των καθηκόντων τους αλλά και περιοδικά σε όλη τη διάρκεια της θητείας τους (διευθυντές σχολείων, υποδιευθυντές, υπεύθυνοι περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, πολιτιστικών θεμάτων, αγωγής υγείας, κ.λ.π.)

       Η Δημοκρατική Συνεργασία εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας καταθέτει τις θέσεις της για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και καλεί την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αλλά και τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του κλάδου να πάρουν θέση στο ζήτημα αυτό με συγκεκριμένες προτάσεις.

       Η εποχή της στείρας αντιπολιτευτικής προσέγγισης, έχει περάσει οριστικά. Το ίδιο οριστικά έχει απαξιωθεί το "όχι σε όλα" που δυστυχώς πολλές φορές ήταν η μόνιμη συνδικαλιστική επωδός για κάποιους. Η εκπαίδευση χρειάζεται, προτάσεις, ιδέες, σύνθεση, διάλογο. Η Δημοκρατική Συνεργασία σε όλα αυτά δίνει για μια ακόμη φορά το παρόν.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

26 Ιανουαρίου 2016

Ανοίγουμε τον Εθνικό διάλογο για την Παιδεία με θέσεις!

3ο θέμα διαλόγου: Προσχολική εκπαίδευση

2ο θέμα διαλόγου:              

                Στην πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής του Εθνικού Διαλόγου  για την Παιδεία, ο υπουργός Νίκος Φίλης τόνισε ότι στη σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση θα ακολουθηθεί λογική σειρά από την προσχολική ηλικία έως την τριτοβάθμια εκπαίδευση και αναφέρθηκε στην πρόθεση του Υπουργείου να σχεδιάσει και να θεσμοθετήσει τη δίχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.

                Οι δηλώσεις αυτές φαντάζουν ψευδεπίγραφες και  προσχηματικές, καθώς η εξαγγελία μόνο ως σύνθημα μπορεί να χαρακτηριστεί, με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί. Το υποκριτικό δήθεν ενδιαφέρον δεν πείθει πια κανέναν καθώς όλοι βιώνουν την σκληρή πραγματικότητα. Κενά στη μέση της χρονιάς, χιλιάδες προνήπια εκτός του δημόσιου σχολείου. Η ανακοίνωση προθέσεων χωρίς να συνοδεύονται από πόρους και υποδομές, χωρίς καν ένα στοιχειώδη σχεδιασμό υποδηλώνει είτε ασχετοσύνη είτε "παραμύθιασμα". Ότι από τα δύο και να συμβαίνει είναι εξίσου τραγικό.

                Ο περιβόητος διάλογος για την Παιδεία, δεν μπορεί να γίνει με την κατάθεση ευχολογίων και εκθέσεων (ξεπερασμένων) ιδεών. Πρέπει να υπάρχει εισήγηση του Υπουργείου για όλα τα θέματα. Η απεραντολογία δείχνει ότι δεν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για αλλαγές και λύσεις.

                Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, δεν μηδενίζει ούτε διακατέχεται από τη λογική του όχι σε όλα. Παρά το γεγονός ότι δεν πιστεύει πως στόχος του διαλόγου είναι η ουσία αλλά οι πρόσκαιρες εντυπώσεις, όπως έχει γίνει στους περισσότερους τομείς, δίνει το παρόν στη δημόσια διαδικασία διαλόγου. 

                Για την προσχολική εκπαίδευση έχουμε προτάσεις, τις οποίες καταθέτουμε:

·         Κάλυψη όλων των οργανικών κενών με μόνιμους διορισμούς νηπιαγωγών.

·         Κατάλληλος, έγκαιρος και ουσιαστικός προγραμματισμός για την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης(κτηριακές και υλικοτεχνικές υποδομές, διορισμοί νηπιαγωγών).

·         Επίλυση των κτηριακών προβλημάτων και σχεδιασμός δημιουργίας πολυθέσιων νηπιαγωγείων, στεγασμένων σε πολυδύναμα και πολυτροπικά περιβάλλοντα, τα οποία αποτελούν τις απαραίτητες  προϋποθέσεις για την αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος  της προσχολικής εκπαίδευσης, έτσι όπως προκύπτει από το φιλοσοφικό πλαίσιο που τη διέπει.

·         Εφαρμογή της Θεσμοθέτησης του ωραρίου των νηπιαγωγών. Να εφαρμοστεί το ωράριο που ισχύει και στα δημοτικά σχολεία και ορίζεται από τον νόμο 1566/1985.

·         Αλλαγή της οργανικότητας των νηπιαγωγείων με εφαρμογή του νόμου που έχει ψηφιστεί για τα πολυθέσια νηπιαγωγεία.

·         Στα ολοήμερα νηπιαγωγεία να συνδεθεί η οργανικότητα με την λειτουργικότητα αυτών, εφόσον αυτή παραμένει αμετάβλητη επί μια πενταετία (π.χ. αν ένα νηπιαγωγείο λειτουργεί για πέντε συνεχή χρόνια ως ολοήμερο, τότε να δίνεται ακόμη μία οργανική θέση για κάθε ολοήμερο τμήμα).

·         Σε κάθε πολυθέσιο νηπιαγωγείο να τοποθετείται οργανικά και μία νηπιαγωγός ειδικής αγωγής, η οποία θα λειτουργεί υποστηρικτικά για τους μαθητές και για όλους τους συντελεστές της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

·         Δημιουργία νέων τμημάτων ένταξης, όπου υπάρχουν καταγεγραμμένες ανάγκες και στήριξη των τμημάτων ένταξης και παράλληλης στήριξης, με  κατάλληλα εκπαιδευμένους νηπιαγωγούς.

·         Διορισμός ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού (ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές, δάσκαλοι μητρικής γλώσσας) για την στήριξη των νηπιαγωγών και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που υπάρχουν στα νηπιαγωγεία.

·         Διορισμός μόνιμου βοηθητικού προσωπικού (καθαρίστριες και τραπεζοκόμοι).

·         Να εφαρμοστεί ουσιαστικά ο νόμος Ν 3518/2006 που αφορά την υποχρεωτική φοίτηση των νηπίων, με υποχρεωτική βεβαίωση φοίτησης για την εγγραφή στο Δημοτικό σχολείο.

·         Μοριοδότηση των νηπιαγωγείων ανάλογα με τα μόρια που έχει και το όμορο δημοτικό σχολείο.

·         Σε κάθε νηπιαγωγείο, να τηρείται για την αίθουσα διδασκαλίας, η προβλεπόμενη από τη διεθνή βιβλιογραφία αναλογία 5 τετραγωνικών μέτρων ανά μαθητή.

·         Δυνατότητα επιμόρφωσης των νηπιαγωγών στις νέες τεχνολογίες σε όλους τους νομούς.

·         Συνεχής, δια βίου επιμόρφωση, βασισμένη στις  ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των εκπαιδευτικών, με στόχο την ενδυνάμωση του σύγχρονου εκπαιδευτικού τους ρόλου.

·         Να ενισχυθεί το ολοήμερο νηπιαγωγείο με την υπεράσπιση του ωραρίου του. Οι πρόωρες αποχωρήσεις είναι αντίθετες στη φιλοσοφία του προγράμματος.

·         Δημιουργία κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου που θα εξασφαλίζει την ασφαλή μεταφορά των παιδιών του νηπιαγωγείου, όπου χρειάζεται.

·         Θεσμοθέτηση των προγραμμάτων μετάβασης στην εκπαίδευση προκειμένου να ενισχυθεί ο ενιαίος χαρακτήρας αυτής.

                Αναμένουμε την τοποθέτηση του Υπουργείου Παιδείας για τις προτάσεις που καταθέτουμε. Έχετε να πείτε κάτι για την Προσχολική εκπαίδευση κύριε Φίλη; Αρκείστε στις "σαπουνόφουσκες" περί δήθεν υποχρεωτικότητας, χωρίς να προβλέπετε τίποτα για πόρους και υποδομές, τη στιγμή μάλιστα που δεν μπορείτε να καλύψετε ακόμα στη μέση της χρονιάς τα κενά των νηπίων; Ποιοι θα διδάξουν στα προνήπια; Πώς θα προσληφθούν; Πού θα στεγαστούν; Τα εύκολα λόγια των αντιπολιτευτικών χρόνων δεν αρκούν τώρα. Η θητεία ενός Υπουργού κρίνεται από τις πράξεις και τις παραλείψεις της, όχι από τις προθέσεις.

                Έχετε σκοπό κύριε Υπουργέ να συμμετάσχετε σοβαρά στον διάλογο που εσείς εξαγγείλατε; Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ δίνει για άλλη μια φορά το παρόν! Εσείς θα είστε εκεί;

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.